Yejooraee
جام تهی
لب رود
بر خاک افتاده
و انگشتِ کبودِ دیوانه
نخ های نامرئیِ میانِ پرتوِ عقل و گریزِ سایه را رج می زند
تار و پود آسمان نیز همچون گذشته آبیست
آبیِ تیره
نوشته شده در 18:03 توسط MoHsen
0 comments
0 Comments:
Post a Comment
<< Home